Shalali Shalalan

Nou,

Deze middag terug in zweterig en stoffig Rurrenabaque na 2 nachten in het paradepaardje van het Boliviaanse ecotourisme verteofd te hebben: de Shalalan ecolodge. En jawel, zelfs Brad Pitt, Madonna, Jim Carrey, Harison Ford en vele hoogwaardigheidsbekleders gingen mij voort. Je betaald wat, maar dan heb je ook. Een kikker die in m´n toilet woonde welteverstaan, samen met douchevriend de kakkerlak. Doe je verder weinig aan denk ik, zo in de Amazone.

Afgelopen maandag een flink stuk stroomopwaarts de rivier op. Angezien het hier momenteel zeer drooig is (ook vrij veel branden) stond de rivier heel laag. De toch van 6 uur duurde zo een dikke 8 uur (met lunchpauze, we liepen vaak vast en één keer moesten we zelfs allemaal het water in om de boot de rivier op te duwen. Dat heet dan "avontuur". Het was wel schitterend, maar ook een beetje decadent, aangezien ik een persoonlijke gids had die mij continu vanalles vertelde en wandel en kanotochten met mij ondernam.

Doordat het zo droog was, was het eigenlijk allemaal beter te doorstaan dan ik verwacht had. ´s middags (12.00-16.00) wordt er hier verder gewoon niks gedaan (want te heet) en alle actie vindt plaats in de ochtend, namidag en avond.

In mijn boot het oerwoud in, zat een Nederlands stel, dus dat was dan wel weer pretiig qua conversatie. De eerste dag zijn we eerst gaan zwemmen in het meer waar de lodge aanligt. Zwemmend in het water en als de muggen en vliegen je niet vervelen waan je je dan even in het paradijs. Maar het paradijs bestaat natuurlijk niet, want zodra de zon ondergaat komen de insecten. Dat merk je vooral als je met een zaklamp ´s nachts de wandelpaden op gaat om insecten e.d. te bekijken. Ook stonden we op een gegevevn moment zo´n 5 meter van een 3 meter grote kaaiman af die van ons schrok en de rivier in dook.

De Kaaimannen zwemmen ´s nachts ook in het meer, maar overdag is zwemmen geen probleem.

´s avonds voor het eerst een bolletje coca bladeren in m´n wangzak gehad. Veel meer dan een gevoelloze tong (en wangzak) merkte ik er niet van. Was wel minder smerig dan gedacht.

De volgende dag op de lodge bestond uit een IVN wandeling in de ochtend, een siesta, een kanotocht over het meer en een avond-kano-tocht om weer kaaimannen te gaan zoeken. Vooral veel vogels en apen gezien. Favoriet is de Angry Chicken Bird. Een soort pink kip die een hijgend en zuchtend agressief geluid maakt. Ook gelukkig wat Macaws (papegaaien) zien overvliegen en op de terugtocht over de rivier zijn we getrakteerd op een tapir stel.

Geweldig allemaal en heel ecologisch verantwoord.

Nu ga ik zo direct zoeken naar een toer de pampa in, omdat ik er nu toch ben. Ik zou eigenlijk vandaag naar La Paz terug vliegen, maar dat wordt dan waarschijnlijk zondag.

Een groet!