Brommers kieken

Paraguay is op de een of andere manier een beetje een stedentripland geworden. Eigenlijk jammer, maar toch te weinig tijd overgehouden om meer ruraal te gaan en dan voor de veiligheid (dat je er kan pinnen enzo) en makkelijke bereikbaarheid toch maar voor steden gekozen.

Afgelopen vrijdag een laatste echt lange busrit gehad vanuit Ciudad del Este naar Concepcion, de `parel van het noorden`. Het is toch nu toe in ieder geval visueel de meest aantrekkelijke stad, met 2 verharde hoofdwegen (en nog een paar andere verharde wegen) en een paar goed gerestaureerde historische gebouwen. De ligging aan de Rio Paraguay is eigenlijk schitterend, maar net zoals in Encarnacion wordt dit niet uitgebuit. Langs de rivier loopt een zandpad met krakkemikkige huisjes, afval en kippen. De minder bedeelden hebben in ieder geval een mooie river view.

De busrit had nog een spannend staartje. Zo`n 90 km voor het eindpunt stopte de bus en moesten we halsoverkop de bus uit. Er kwam een heleboel rook achter uit de bus (geen idee wat daar zit) en toen stonden we dus in het pikkedonker langs de snelweg (zonder veel verkeer overigens, de snelwegen hier zijn wat in Nederland provinciale wegen zijn). Het bleef flink roken en eigenlijk dacht ik gewoon dat de bus met mijn (en dat van de andere mensen natuurlijk) bagage en al zou ontploffen. Dat gebeurde niet en na een half uur in het ongewisse was alles weer todo bien, maar ik heb geen idee hoe of wat ze opgelost hebben. Laat kwam ik aan )uur of 23.00, ipv de `afgesproken` 21.00 uur, de taxichaufeur moest vanachter z`n stuur wakker gemaakt worden door een lokale bierdrinker, maar mijn hotel naar keuze was open en alles was goed.

Eigenlijk wilde ik vanuit Concepcion een tochtje over de rivier maken, maar dat kreeg ik niet echt geregeld. Er is verder niet echt iets als een VVV hier en in het hotel konden ze me ook niet echt vertellen wat te doen was. De stad had ik vrij snel gezien en helaas was het weer zaterdag net niet lekker genoeg voor het zwembad bij het hotel. Voor zondag het plan gemaakt om het riviervaren te laten zitten en een nationbaal park op 3,5 uur bussen hiervandaan te gaan bezoeken. Dat bleek (ondanks de vele busuren weer) een goede keuze. Net wat meer natuur meegepikt (droog tropisch woud en savanne), met als hoogtepunt al heel snel een Armadillo (die er eigenlijk uitziet als een heel grote pissebed) die toen ie mij zag een hol ging graven en zich daar in verstopte.

De wandeling (zo`n 7 km) was over vlak terrein, maar o.a. door het tijdstip (midden van de dag) wel redelijk pittig. Ook de insecten als helicopters en spinnewebdraden die je zowat terugslingerden konden de pret niet drukken. Een uniek landschap dat ik in ieder geval nog nooit gezien had.

Er was bij het park, naast wat uitleg en de mogelijkheid een foto te maken van de route geen eten of drinken en ik had wel wat bij me maar eigenlijk net niet voldoende. Maar alles kwam natuurlijk goed en na zo`n 2,5, 3 uur stond ik weer langs de snelweg op een bus te wachten. En die kwam al na een kwartier, dus heel fijn. Alleen jammer dat er normaal gesproken om de haverklap vanalles in de bus verkocht wordt, behalve nu. Maar ik heb m`n dorst inmiddels gelest! En door de wandeling heb ik er nog flink wat kleur bijgekregen.

Gisteren, zaterdag avond en nu zondag avond wordt hier in de 2 hoofdstraten de nationale hobby uitgeleefd en dat is rondjes rijden op brommers of (de wat ouderen)in auto`s met echt gigantische boxen in de achterbak (boxen steken eruit en de muziek pompt (ass we speak(`Americano!`)) uit de auto. Het gaat er duidelijk om wie de grootste en de hardste heeft. Vanaf wanneer de zon onder aan het gaan is begint.

Verdere (linkse) hobbies zijn hier met z`n allen onder een boom zitten en mate (kruiden drank) drinken. Niks aan de hand hier.

Dat je in de tropen bent merkte ik gister avond vooral ook aan de kakkerlakken. Onder de felst verlichte trottoirs liggen ze op hun rug met hun pootjes te trappelen. Ze hebben hier heel sterk vergif volgens mij (of ze liggen graag op hun rug). Ook moet je af en toe uitkijken dat je niet op een pad gaat staan. Ook de muggen verzamelen zich onder de straat verlichting, maar daar heb ik verder weinig last van.

Paraguay, van de landen waar ik nu geweest ben in ieder geval het vriendelijkst. Veel pogingen tot gebabbel, maar veel verder dan dat ik dan zeg dat we in Nederland veel koeien hebben, kom ik vaak niet (`kom kip eten, wat is je adres, mijn zon wil in Amerika of Nederland werken`). Het Spaanse is hier ook echt lastig te verstaan (en ik doe de hele tijd maar wat). Wellicht omdat de meesten hier 2 talig zijn en ook Guarani spreken (en onder elkaar de talen ook gemengd gebruiken).

Ik probeer er nog wat foto`s bij te plakken en ga bier drinken en eten enzo. Morgenvroeg naar Ascuncion voor de laatste 1,5 dag. Ben benieuwd! Heb helaas ook veel gemist in Paraguay door de beperkte tijd. Ik sta niet onwelwillend voor een terugkeur (desnoods na m`n pensioen), maar dat sta ik eigenlijk nooit.

Groet!

Ben