Feel your imagination

"Feel your imagination" is de slogan die op de folder van Seoul tower staat. Het hoogtepunt van de dag zullen we maar zeggen. En ik was zeker niet de enige die daar rond zonsondergang wilde zijn. De rij bij de kabelbaan de berg op waar Seoul tower (een grote televisietoren met daarin een uitzichtplatform) was zolang, dat ik dacht sneller de berg op te lopen dan dat de rij van de kabelbaan zou duren. Het was een flinke klim, maar dan hedde ok wa.

Rondom de toren was het gigantische drukte met onder andre een, jawel, panfluitmuzikant, maar ook technoklanken waarop een laser lichtshow gemaakt werd in een cirkel van rook die om de zoveel tijd uit de stoep kwam. Gaf een surrealistisch effect. Kindjes die touwtje springen op laserstralen en bomen die ineens in een soort discolampen veranderen.

Het gaat nog allemaal wel enigszins onwennig hier, ben benieuwd hoe dat straks in de rest van Korea gaat verlopen. De metro is volledig onder de knie, maar als je per ongeluk aan de verkeerde kant de berg afloopt, dan wordt het een stuk moeilijker. Gelukkig kwam ik een Engels sprekende Koreaanse jongen tegen en die zei dat ik de bus wel kon nemen om weer terug in de stad te komen. De bussen in de stad komen wat chaotischer over dan de metro. Maar uiteindelijk kwam ik op Seoul station uit en vandaar kon ik weer in een rechte lijn met de metro naar het guesthouse.

Hierdoor is de avond wel wat anders verlopen dan gepland, want te laat en ook te moe om nog fatsoenlijk te gaan eten. Omdat ik toch nog wel "iets" wilde doen ben ik weer even naar hetzelfde (vastigheid en herhaling is heel belangrijk in eenvreemde stad)internetcaf'e gegaan. Het ziet er hier erg huiselijk uit met veel gedroogde bloemen, kandelaars aan het plafond en hier en daar een kerstkrans. We zullen het dan maar de stad van contrasten noemen. Contrast is ook de rust die hier nu heerst. Gisteren was het zaterdag en zat er me er hier een volk zich uit te leven op spelletjes.

Deze ochtend heb ik nog een ander paleis bezichtigd (met weer volksdansen 'en de wisseling van de wacht in scene gezet voor ons), een museum en daarna door een paar wat oudere wijken gewandeld, waar nog van die huizen met houten daken staan enzo. Daarna de metro genomen naar wat het Beverly Hills van Seoul genoemd werd in m'n gids. Daar was het erg rustig. Ik krijg het idee dat men hier liever in de avond winkeld. Wel lekkere chocolade croissants en puddingbrood daar in het Beverly Hills van Seoul. Echt Koreaans heb ik nog niet gegeten, gisteren maar voor de veiligheid Japans gegeten, dan weet je tenminste wat je krijgt ;). Oh ja. Ik ben al niet zo sterk in met stokjes eten, maar hier is het dus echt onmogelijk, omdat de stokjes van metaal zijn. Wat een geklungel.

Goed! Ik duw er nog een paar foto's bij en dan ga ik slapen. Hoop dat ik niet net zoals afgelopen nacht om 3 uur wakker word zonder daarna nog een oog dicht te doen.

Groet!