This is my daughter, she single

Hoewel ik nog maar weinig van die typische rijstvelden gezien heb, zou ik toch zweren dat een nummer in de bus de muziek van de Conimex reclame van lang geleden bevatte. Die muziek hier, dat is me wat. Het draagt bij aan de exotiek, maar het zeurt en zwijmelt me toch een eind weg....

Dit weekend ben ik in Can Tho geweest (nu nog trouwens, morgen weer verder). De "hoofdstad" van de Mekong delta. Vietnam is tot nu toe een feest van exotisme, maar het geheel is nog niet heel goed te duiden. Vooral omdat je veel leest en hoort dat Vietnamezen oplichters zijn, is het wat lastiger om mensen te vertrouwen. Tot nog toe nog geen problemen ondervonden en de prijzen zijn hier zo laag, dat als het toeristenprijzen zijn, het nog steeds heel schappelijk is.

Het is een totaal ander land als Cambodia. Je merkt dat hier de economie op volle toeren draait en in een stad als Can Tho is alles te vinden wat je in het westen ook zou kunnen vinden. In Saigon schijnt het er pas echt van te barsten, maar Vietnam is nummer 1 op het gebied van brommers, scooters en motors. Hele gezinnen verplaatsen zich er op: een kindje staand voorop, pappa aan het stuur en kind nummer 2 tussen papa en mama ingeklemd. En dan hebben we het nog maar over een vierpersoonsgezin. Als je buiten komt, loop je een claxon concert in.

Het eten is een grote vooruitgang op Cambodia, wat toch wel wat vlak en ongeinspireerd was. Veel verse kruiden zoals munt, koriander en gember (als dat een kruid is) en tot nu toe veel do it yourself. De eerste avond kreeg ik een zoet zure fondue op m'n tafel waarin ik het vlees moest bakken om het vervolgens met groenten en kruiden in een velletje rijstpapier moest draaien, dippen en eten.

Hier in Can Tho aan het water is barbequen helemaal hot. Ook hier dacht ik in eerste instantie gewoon iets gegrilds te krijgen, maar je krijgt je eigen pot met gloeiende kolen op je tafel en een bord met rauw vlees, vis, slak, schaaldier, kikker of wat je maar wil en je kan aan de slag. Kun je het restaurant in ieder geval niet de schuld geven dat iets niet gaar is.

Echt Engels spreken kunnen ze hier niet (zeker in vergelijking met Cambodia), wel kent iedereen het woord hello. Dat wordt dan ook overal voor gebruikt en wanneer je eten of drinken wordt gebracht dan gaat het van "Hello, beef" (als je koe besteld hebt) of "Hello, beer" (voor je fles bier voor 50 dollarcent). Gelukkig hebben alle menu kaarten (zelfs van kleine straatstalletjes) een Engelse vertaling of een fotomenu. Heel handig!

Studenten willen je nog wel eens aanspreken voor een oefengesprek, en dat gebeurde gisteren ook toen ik langs de kade zat te zitten en te lezen, eerst voorzichtig "hello" en dan toch een heel behoorlijk gesprek.

Een bijzondere situatie deed zich gisteravond tijdens de barbeque sessie voort. Een wat oudere Vietnamese man, kwam z'n garnaal op mijn barbeque bijgaren, omdat hij de barbeque al van de tafel, waar hij met z'n vrouw, dochter en een baby (van de zus van de vrouw, als ik het goed heb) aan zat, had laten halen. Deze man had 30 jaar in de verenigde staten gewoond (zonder deze vrouw en dochter, overigens) en was nu bij z'n familie op bezoek en ging morgen (vandaag) weer terug. Dat Engels moeilijk vat op deze mensen krijgt, bewees hij door na 30 jaar nog steeds nauwelijks Engels te spreken.

De bij te garen garnaal bleek een excuus voor een uitnodiging om bij hun aan tafel te schuiven, waar hij bijna direct zei: "This is my daughter, she single". Een redelijk ongemakkelijke situatie voor mij, maar ook voor dochter die verder helemaal geen woord Engels sprak. Verder kreeg ik bier en kon ik het gesprek redelijk van uithuwelijking ombuigen tot ditjes en datjes over vakantie in Vietnam en. Vandaag vroeg ik me ineens af of ik hem niet beledigd had door ontwijkend op zijn aanbod te reageren. Het was namelijk best een leuk 19 jarig meisje (Ze heette Li, Pi of Mi) om te zien en ze studeerde ook nog eens. Maar goed, als het nog een keer voorkomt moet ik wellicht een andere strategie inzetten.

De dagen breng ik tot nu toe door met sfeerproeven en tochtjes op dan wel de boot, dan wel achterop de motor. In Chau Doc de berg opgegaan voor een matig uitzicht over de rijstvelden ('t was wat mistig) en een rip off boottocht van een uur. Het was niet duur (5 dollar), maar de boot bleek een roeiboot te zijn, zoals ze hier veel gebruikt worden. Na 5 minuten kreeg ik te horen "He, you, number one" en kreeg ik een spaan in m'n handen gedrukt. Ik vond het toch al wat genant om door die vrouw te laten roeien, maar dat zelf roeien was ook behoorlijk zwaar. Op de terugtocht konden we ons mee laten slepen met een boot met motor.

Can Tho is de stad van waaruit je de grootste drijvend mark van de Mekong Delta kan bezoeken. Gisteren werd ik om 5.30 opgehaald om met Toewie (phonetisch gespreld) tot een uur of 13.00 gemotoriseerd rond te varen. Een mooi tocht bij zonsopgang over de rivier, 2 markten bezichtigd en via een omweg door een aantal kanalen kon je al wat van ruraal Vietnam proeven. Een stop bij een slange boerderij was wel weer gaaf om te zien. Toen we aankwamen kreeg mister snake net een kip naar binnen geduwd. Terwijl ie deze aan het verteren was, mocht ik 'm aaien. Een raar gevoel, zo'n levende, digesterende slang.

Gisteravond discotheek XK bezocht, maar in vergelijking met de gezette standaard door het nachtleven van Phnom Penh zal alles vanf nu wat tam aandoen, vrees ik (hoewel ik goeie hoop heb op Ho Chi Minh City/ Saigon). Wel mooi om upperclass Vietnam uit te zien gaan in een mooie gekoelde discotheek. Een flesje Heineken was hier ongeveer het goedkoopste drankje, maar met zo'n 3,5 dollar per stuk een wereld van verschil met de flessen Saigon van 50 cent aan de rivier.

Vandaag, zijnde zondag rustdag, een uitje naar het busstation om m'n kaartje voor morgen te kopen en daarna een grote supermarkt in voor wat etnografisch veldwerk. Ook leuk om supermarkt prijzen te zien om een beetje in te kunnen schatten wanneer je echt teveel voor je blikje fris aan het betalen bent.

Na een maand smachte ik naar echte kaas en dankzij FrieslFoods is aan deze hunkering invulling gegeven met 100 gram Edammer uit Holland. Ook heb ik een zakje Fisherman's Friends gekocht die hier komen in een zogenaamd "tropical pack" van folie in plaats van papier. De zompige hitte combineert vast niet goed met de originele verpakking, maar het is wel minder lekker. Wel sterk spul hoor.

Daarna met bootdame Hoe de overtocht naar Phu Sa tourist area gemaakt, omdat ik niet wist wat verder te doen. Een mooi park, heel Vietnamees toeristisch met afzonderlijk te huren picknick plekken en eethuizen met jengelmuziek. Onverwachte aapjes maakten het uitje compleet!

Inmiddels is het vier uur. Dit betekend dat het langzaam weer onder de 36 graden gaat zakken. Het fijne van de Mekong Delta is wel dat er door het vele open water, ook wel een lekker windje staat. Maar nog steeds is het vanaf een uur of 13.00 tot nu eigenlijk niet te doen buiten. Maar m'n tropenrooster werkt prima.


Groet!

Ben