City of Life
Door: Ben
Blijf op de hoogte en volg Ben
09 Mei 2011 | Thailand, Bangkok
Na 5 dagen in Bangkok vraag ik me af waarom ik in vredesnaam ook nog ergens anders naar toe ben geweest. Ook al moet ik zeggen dat Phnom Penh ook wel wat had ;). De city marketing slogan is Bangkok - City of Life en daar sluit ik me dan maar gewoon bij aan.
Veel steden worden in "de boekjes" de Parel van de Orient genoemd, maar ik denk toch echt dat er maar er eentje is en dat is deze. Bangkok is een extreem exotische stad, die toch alle gemakken en vorzieningen van het westen kent, als je daar behoefte aan hebt. Op sommige plekken is het een betaalbare variant van Tokio en op andere plekken schieten de ratten in de nacht voor je voeten weg. Kleurrijke tempels tussen de betonnen flats, houten huisjes langs stinkende khlongs (kanalen), een heel gemoedelijke sfeer (op de bedriegers rondom de belangrijkste trekpleisters na) en het toerisme is hier als je wilt, zo makkelijk te ontduiken.
Maar in ieder geval... wat een verschil met Saigon, een stad die (hoewel ook heel interessant) eerder een urbane nachtmerrie is, met z'n 3.000.000 scooters die continu toeterend door de stad scheuren.
Door een minder verstandige keuze heb ik mijn guesthouse gekozen in de buurt van de Khao San road (de bekendste backpackerstraat ter wereld). Hoewel het hostel niet te duur en prima is, is Khao San road echt heel erg. Een continue stoet van verveeld kijkende kinderen en (en daar verbaas ik me over) oude hippies. Niet nadenken en bier drinken lukt er nog wel, maar de irritaties (... "wat een lul", gaat continu door m'n hoofd, mede dankzij W.T. Schippers en G. van Poppel) bouwen zich langzaam op, tot het moment dat je je erover verbaast dat er hier nooit iemand met een automatisch geweer heeft rondgeschoten.
Het mooie van Bangkok is echter dat "authenticiteit" (hoewel ik nu de discussie wil ontwijken over wat authenticiteit nu precies is, Khao San Road is natuurlijk ook authentiek in zn verzameling drollenvangers, haar op knotjes en verveelde mutsen) gewoon om de hoek ligt. Afgelopen vrijdag stak ik de dichtsbijzijnde grote weg over en kwam terecht in een nachtmarkt waar ik de enige westerling was. Dikke thaise hoeren (of wat er voor door moet gaan) op straat maakten het verhaal compleet.
Doordat ik zoveel dagen in Bangkok heb/had, kom ik toch weer tijd te kort. Afgelopen donderdag, na aankomst, weinig gedaan dan uitgerust van Vietnam en gedineerd met Benoit Beaufils van In8motion. Vrijdag een redelijk uitputtende stadwandeling van hier naar Chinatown gemaakt. 's Avonds, dus, de straat overgestoken. De cafes en disco's waren me uiteindelijk net wat te Thais om alleen naar toe te gaan.
Zaterdag was de dag van de weekend markt voor souvenirs e.d. Hier was ik m'n eerste weekend ook al geweest, maar toen was het alleen kijken, kijken. Nu was het tijd om aan te schaffen. Zo ene markt is (zeker met dit weer) een behoorlijke uitputtingsslag. De namiddag was weer voor Chinatown en ook Little India, waar ik zelfs een Bollywood film met Nederlands ondertiteling heb kunnen kopen. Mijn hele plan van een wilde uitgaansnacht is er die avond dan ook niet van gekomen.
Zondag is natuurlijk een rustdag. Begonnen met een bezichtiging van Jim Thompson's huis. Eigenlijk/eindelijk weer een echt indrukwekkend iets. Jim Thmpson heeft in de 20ste eeuw Thaise zijde wereldwijd vermarkt en heeft in Bangkok een huis gebouwd in traditionele Thaise stijl, wat nu een open lucht museum is. Jim Thompson is op 61 (of 67?) jarige leeftijd in Maleisie verdwenen tijdens een wandeling.
Vervolgens naar het "central" park van Bangkok en daarna een Lonely Planet wandeling langs de riverside.
Omdat dit Bangkok is, moest ik van mezelf ook de ranzige kant van de stad gaan verkennen. Dit werd een toer langs 3 red light districts: Pat Pong, Soi Cowboy en Nana Entertainment Plaza. Pat Pong viel erg tegen. Doordat de nachtmarkt het gebied overheerst, wordt de sleaze als het ware weggedrukt. De mannetjes die je naar binnen proberen te lokken met hun shows, maken het niet aanlokkelijker. Tien jaar geleden heb ik hier ook al eens onder een paal gezeten en ik heb het nu maar even gelaten voor wat het was.
Soi Cowboy was klein maar perfect uitgevoerde sleaze met schitterende neon en zeer expliciete verleidingen. De grootste verleiding was voor mij de Old Dutch corner, waar ik zowaar kroketten met mosterd kon eten. Vervolgens in een (volgens mij de enige) normale bar bier gedronken, maar dat was eigenlijk een bietje saai. Vooral omdat Engels voetbal me toch niet interesseert.
Eigenlijk wilde ik toen terug naar m'n guetshouse gaan, maar ik kon het nabije Nana Entrtainment Plaza niet laten schieten. Dit is een soort arena van drie verdiepingen met alles wat je maar voor kunt stellen. Wederom braaf in een bar aan de rand gezeten, en als ik wat anders had gedaan dan stond het hier toch niet.
Al met al ging al dat braaf bier drinken in de tropen me toch niet zo goed af, bleek vandaag, toen ik eigenlijk nergens fut voor had. En zeker niet voor de voorgenomen fietstocht. Het werd een wandeling naar een bloemenmarkt (ik was bijna weer in Amsterdam) en een bezoek aan een van de meest bizarre musea die ik ken. Het forensisch medisch museum in een van de ziekenhuizen van Bangkok. Leerzaam bedoeld, maar extreem gruwelijk met foto's van mensen die door geweld om het leven zijn gekomen, lichaamsdelen die een geweldsdelict hebben ondergaan op sterk water en gemummificeerde lijken van ter dood veroordeelde verkrachters/moordenaars. Het hoogtepunt was een kindermoordenaar (en kanibaal) die nu nog gebruikt wordt om kinderen bang te maken. Heel apart om dan die kinderen voor dat lijk te zien staan.
Naast bovenstaand rariteitenkabinet ook nog een verzameling al dan niet misvomrde foetussen op sterk water en ook nog een gedeelte dat aan parasieten was gewijd. De foto van een kluwe wormen die uit de anus van een man kwam zal me nog lang bijblijven, evenals het scrotum op sterk water van een Elefantitus slachtoffer (minstens 60 cm in doorsnede). Al met al, een echte aanrader!
De avond (tot nu, althans) afgesloten in de wijk rondom het Victory monument, met Thaise folk enzo. En daarvoor nog naar een heul groot winkelcentrum geweest.
Nog een dag, dus. De plannen zijn gemaakt, maar kunnen zo maar gewijzigd worden. Ik zie wel.
Tot gauw allemaal,
Groet!
Ben
Veel steden worden in "de boekjes" de Parel van de Orient genoemd, maar ik denk toch echt dat er maar er eentje is en dat is deze. Bangkok is een extreem exotische stad, die toch alle gemakken en vorzieningen van het westen kent, als je daar behoefte aan hebt. Op sommige plekken is het een betaalbare variant van Tokio en op andere plekken schieten de ratten in de nacht voor je voeten weg. Kleurrijke tempels tussen de betonnen flats, houten huisjes langs stinkende khlongs (kanalen), een heel gemoedelijke sfeer (op de bedriegers rondom de belangrijkste trekpleisters na) en het toerisme is hier als je wilt, zo makkelijk te ontduiken.
Maar in ieder geval... wat een verschil met Saigon, een stad die (hoewel ook heel interessant) eerder een urbane nachtmerrie is, met z'n 3.000.000 scooters die continu toeterend door de stad scheuren.
Door een minder verstandige keuze heb ik mijn guesthouse gekozen in de buurt van de Khao San road (de bekendste backpackerstraat ter wereld). Hoewel het hostel niet te duur en prima is, is Khao San road echt heel erg. Een continue stoet van verveeld kijkende kinderen en (en daar verbaas ik me over) oude hippies. Niet nadenken en bier drinken lukt er nog wel, maar de irritaties (... "wat een lul", gaat continu door m'n hoofd, mede dankzij W.T. Schippers en G. van Poppel) bouwen zich langzaam op, tot het moment dat je je erover verbaast dat er hier nooit iemand met een automatisch geweer heeft rondgeschoten.
Het mooie van Bangkok is echter dat "authenticiteit" (hoewel ik nu de discussie wil ontwijken over wat authenticiteit nu precies is, Khao San Road is natuurlijk ook authentiek in zn verzameling drollenvangers, haar op knotjes en verveelde mutsen) gewoon om de hoek ligt. Afgelopen vrijdag stak ik de dichtsbijzijnde grote weg over en kwam terecht in een nachtmarkt waar ik de enige westerling was. Dikke thaise hoeren (of wat er voor door moet gaan) op straat maakten het verhaal compleet.
Doordat ik zoveel dagen in Bangkok heb/had, kom ik toch weer tijd te kort. Afgelopen donderdag, na aankomst, weinig gedaan dan uitgerust van Vietnam en gedineerd met Benoit Beaufils van In8motion. Vrijdag een redelijk uitputtende stadwandeling van hier naar Chinatown gemaakt. 's Avonds, dus, de straat overgestoken. De cafes en disco's waren me uiteindelijk net wat te Thais om alleen naar toe te gaan.
Zaterdag was de dag van de weekend markt voor souvenirs e.d. Hier was ik m'n eerste weekend ook al geweest, maar toen was het alleen kijken, kijken. Nu was het tijd om aan te schaffen. Zo ene markt is (zeker met dit weer) een behoorlijke uitputtingsslag. De namiddag was weer voor Chinatown en ook Little India, waar ik zelfs een Bollywood film met Nederlands ondertiteling heb kunnen kopen. Mijn hele plan van een wilde uitgaansnacht is er die avond dan ook niet van gekomen.
Zondag is natuurlijk een rustdag. Begonnen met een bezichtiging van Jim Thompson's huis. Eigenlijk/eindelijk weer een echt indrukwekkend iets. Jim Thmpson heeft in de 20ste eeuw Thaise zijde wereldwijd vermarkt en heeft in Bangkok een huis gebouwd in traditionele Thaise stijl, wat nu een open lucht museum is. Jim Thompson is op 61 (of 67?) jarige leeftijd in Maleisie verdwenen tijdens een wandeling.
Vervolgens naar het "central" park van Bangkok en daarna een Lonely Planet wandeling langs de riverside.
Omdat dit Bangkok is, moest ik van mezelf ook de ranzige kant van de stad gaan verkennen. Dit werd een toer langs 3 red light districts: Pat Pong, Soi Cowboy en Nana Entertainment Plaza. Pat Pong viel erg tegen. Doordat de nachtmarkt het gebied overheerst, wordt de sleaze als het ware weggedrukt. De mannetjes die je naar binnen proberen te lokken met hun shows, maken het niet aanlokkelijker. Tien jaar geleden heb ik hier ook al eens onder een paal gezeten en ik heb het nu maar even gelaten voor wat het was.
Soi Cowboy was klein maar perfect uitgevoerde sleaze met schitterende neon en zeer expliciete verleidingen. De grootste verleiding was voor mij de Old Dutch corner, waar ik zowaar kroketten met mosterd kon eten. Vervolgens in een (volgens mij de enige) normale bar bier gedronken, maar dat was eigenlijk een bietje saai. Vooral omdat Engels voetbal me toch niet interesseert.
Eigenlijk wilde ik toen terug naar m'n guetshouse gaan, maar ik kon het nabije Nana Entrtainment Plaza niet laten schieten. Dit is een soort arena van drie verdiepingen met alles wat je maar voor kunt stellen. Wederom braaf in een bar aan de rand gezeten, en als ik wat anders had gedaan dan stond het hier toch niet.
Al met al ging al dat braaf bier drinken in de tropen me toch niet zo goed af, bleek vandaag, toen ik eigenlijk nergens fut voor had. En zeker niet voor de voorgenomen fietstocht. Het werd een wandeling naar een bloemenmarkt (ik was bijna weer in Amsterdam) en een bezoek aan een van de meest bizarre musea die ik ken. Het forensisch medisch museum in een van de ziekenhuizen van Bangkok. Leerzaam bedoeld, maar extreem gruwelijk met foto's van mensen die door geweld om het leven zijn gekomen, lichaamsdelen die een geweldsdelict hebben ondergaan op sterk water en gemummificeerde lijken van ter dood veroordeelde verkrachters/moordenaars. Het hoogtepunt was een kindermoordenaar (en kanibaal) die nu nog gebruikt wordt om kinderen bang te maken. Heel apart om dan die kinderen voor dat lijk te zien staan.
Naast bovenstaand rariteitenkabinet ook nog een verzameling al dan niet misvomrde foetussen op sterk water en ook nog een gedeelte dat aan parasieten was gewijd. De foto van een kluwe wormen die uit de anus van een man kwam zal me nog lang bijblijven, evenals het scrotum op sterk water van een Elefantitus slachtoffer (minstens 60 cm in doorsnede). Al met al, een echte aanrader!
De avond (tot nu, althans) afgesloten in de wijk rondom het Victory monument, met Thaise folk enzo. En daarvoor nog naar een heul groot winkelcentrum geweest.
Nog een dag, dus. De plannen zijn gemaakt, maar kunnen zo maar gewijzigd worden. Ik zie wel.
Tot gauw allemaal,
Groet!
Ben
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
