Lalalala... Paz

Dus...

Ik krijg steeds meer lucht, dus dat is goed. De reis hier naar toe is extreem voorspoedig verlopen. Overstappen in Madrid, overstappen in Lima, verder met een ander maatschappij en m´n bagage zou dat allemaal ook helemaal zonder mij doen. Ergens vertrouwde ik het niet. Maar het bleek volstrekt ongegrond. In La Paz, ben ik nog noiit zo snel van uitstappen naar m´n taxi gegaan. De rugzak lag al voor me klaar naast de bagageband.

Aanvliegen op La Paz is bijzonder. Het vliegveld ligt eigenlijk midden in een woonwijk (El Alto) en je land gewoon tussen de huizen en kerken. De stad verspreidt zich vervolgens van boven naar onder. De hele stad is zo´n beetje rondom een diepe kloof gebouwd, waardoor er erg veel hoogte verschillen zijn. En da´s best lastig als je qua ademhalen ook nog eens moet wennen aan 3.500 meter om en de nabij.

Het eerste wat me vanuit de taxi opvul was een klein collectief taxi busje met achterop de vrolijke sticker "I love my Nissan". Dan weet je meteen dat het hier goed zit.

Licht (ligt?) in m´n hoofd liep ik na ingecheckt te zijn het eerste restaurant in wat ik zag. Gelukkig had het een Nederlandse kaart en kon je er hutspot en tomatensoep met ballen bestellen. Toch maar roti gedaan om het wel even exotisch te houden.

Al ademhalend at ik m´n eten op, waarna welgevraagd een Brusselse Belg aanschuift aan m´n tafel. Waarom niet, denk je dan, maar eigenlijk had ik nergens behoefte aan. Gelukkig was het een klame Belg die in het echte leven Sound designer van films is (heeft bijvoorbeeld Loft gedaan). Dus ik denk, dan kent ie John Travolta in Blow Out wel. Maar neen. Toen bedacht ik me dat ik natuurlijk ook alles kan zijn wat ik wil hier, niemad die het checkt. Ik denk er nog even over na.

Het mooie van m´n hotel kamer is dat het uitkijkt op een groot reclame bord van LG. Toeval bestaat natuurlijk niet. Ik lag gister vroeg in bed om midden in de nacht met knallende koppijn wakker te worden. Door weer wat meer adem te halen ging die dan wel weer weg.

Vandaag toch nog behoorlijk wat gedaan in La Paz. De ijle lucht went en is eigenlijk best verfrissend, zolang ie niet genengd is met uitlaatgassen. La Paz voelt als een heel prettige stad, in ieder geval in het toeristische centrum waar ik vandaag verkeerd heb.

Dansende zebra´s helpen je met oversteken op het drukste punt van de stad. Voor de rest is het oversteken als anderen dat ook doen. Dat werkt het beste.

Museums leken me wel een rustige tijsdbesteding. Eerst naar het cocoa museum. Hier had men het hele museum in een Nederlandse gids vertaald. Het is hier dan ook erg goedkoop, dus ik snap dat er veel Nederlanders zijn, maar zulke services heb ik nog niet veel meegemaakt. Wel hadden hippies er een paar pagina´s uitgescheurd. Ik pak ze nog wel.

Daarna naar de kerk omdat ik katholiek ben en omdat je op het dak kon. Vervolgens in een mooi oud café geluncht met een submarino lomo, een soort hamburger, maar dan net een beetje anders en vervolgens verder door koloniaal La Paz ge-ademd richting het muziekinstrumenten museum. Hoogtepunten hier waren een aantal buideldierenbanjo´s. Dieren zijn voor zoveel dingen goed!

Daarna was ik uitgedroogd en begon het hoofd weer op te zwellen van binnen. Dus ik ging een wat artistiekerig aandoend café binnen, dat vanaf nu het Alanis Morisette café zal heten. Heel onhandige hoge krukjes die totaal niet uitnodigen tot lang blijven hangen. Ik moest toch verder naar het laatste van m´n daglijst. Boliviaanse kunst van de 16de eeuw tot nu. Veel en vaak Maria en Jezus.

Het is zo geweldig om weer in Latijns Amerika te zijn. Ik snap niet wat ik de hele tijd in Japan gedaan heb ;). Het doet allemaal erg denken aan Peru, maar La Paz is in ieder geval een stuk frisser en ijler dan Lima.

Oh ja, als ik m´n neus snuit komen er bloederige stofproppen uit. Wat zegt dat over mij?

Ik ga een poging tot foto´s uploaden doen, maar ik het zal mij benieuwen.

Groet!