Bunny Bar

Ik kies maar even (weer) een enerverende titel, want het was sinds mijn vertrek uit Tokio helaas niet super enerverend. Maar ik besef dat ik een verwende hond ben ;).

Het probleem begon er eigenlijk mee dat ik totaal geen keuze kon maken uit wat ik wilde gaan doen. In eerste instantie was het er plan om naar Hokaido (het meest noordelijke eiland) te gaan. Maar alle tekenen wezen erop dat dat misschien niet zo verstandig was. "Het seizoen" is daar een beetje voorbij en in veel gebieden rijden geen bussen meer, omdat de winter er langzaamaan begint in te vallen. Als ik tenminste op mister guidebook af moet gaan, en waar moet ik anders op afgaan?

Toch, het doel was het noorden en om dan meteen maar naar het zuiden te gaan zou een beetje flauw zijn. Ik kon ook in het midden blijven, maar... ik ben natuurlijk een Nederlander en heb al flink in de buidel getast voor de JR Rail Pass en het zou natuurlijk zonde zijn als ik m`n kilometertjes niet mee zou pakken.

Dus dubben, dubben, wikken, wegen... En toen dacht ik: als ik nou eens naar Sendai ga, in het midden van Noord Honshu, dan kijk ik daar wel of het al te koud is en dan zie ik wel weer verder. En de omschrijving van Sendai was niet eens zo gek. Vanuit Sendai kon je ook een trip maken naar Matsushima Bay, en dat is volgens de Japanse overlevering "one of the three most scenic spots" in Japan. De baai heeft die eer gekregen doordat in 1689 een Haiku dichter het daar zo mooi vond, dattie d`r van ging dichten.

Tijden veranderen natuurlijk en ook mister guidebook vertelde me al dat het slightly dissapointing was, maar je moet natuurlijk ook niet alles geloven wat geschreven staat. Verder heeft Sendai ook nog ooit een kasteel gehad. En daar is nu nog een muur van over.

Dus vertrok ik maandagochtend per heerlijke Shinkansen (bullet train) naar Sendai. Alles weer perfect in de trein: schoon, netjes, beleefd, etc. Dus dat was allemaal goed. Eigenlijk is in de trein zitten hier al zo fij, dat het niet eens zo heel veel uitmaakt waar je uitstapt.

Sendai is nog een redelijk grote stad (1.000.000 inwoners), maar wat het precies te bieden heeft buiten die kasteelmuur, daar ben ik in die korte tijd niet achter gekomen.

Achter mijn hotel lag het entertainment district: slechts een handvol straten, maar in totaal toch zo`n 3000 cafe`s, restaurants, clubs, etcetera. Maar in zo`n overdaad kun je eigenlijk geen kant op. Is zelfs een beetje bedreigend. Vooral omdat de reden dat er zoveel tenten in zo weinig straten kunnen zijn is omdat ze allemaal in gebouwen van een aantal etages liggen. Effe naar binnen kijken is er niet bij.

Op zich zijn dit soort entertainment districts wel leuk om doorheen te wandelen. Een typisch beeld is dan bijvoorbeeld een groepje zakenlui die allemaal heel hard moeten lachen, omdat er een bijna moet kotsen, terwijl een bevallige dame hen vriendelijk uitzwaait en allemaal hoogstwaarschijnlijk zeer beleefde groetjes toewenst. Veel tenten zijn zogenaamde hostess bars, waar je als bezoeker vermaakt wordt door een gastvrouw. Dat zal wel een soort overblijfsel uit het geisha verleden zijn, denk ik dan, maar niemand die het me bevestigt.

Een begane grond cafe stond me echter wel toe even naar binnen te kijken en dat was dus de Bunny Bar. Hier kun je je waarschijnlijk wel iets bij voorstellen. Maar erg vrolijk zag het er binnen niet uit. 4 of 5 salarymen op 6 of 7 konijntjes. Maar het idee op zich is natuurlijk uitstekend!

Gisteren naar Matsushima bay en het weer zat niet mee. De baai bestaat uit zo`n 260 kleine eilandjes en daar kun je tussendoor varen. Eigenlijk is het best heel mooi, en ben ik gewoon een beetje verwend, maar het was ook gewoon een beetje koud en guur en toen ik aan land kwam wilde ik naar een uitkijkpunt lopen en toen moest ik zo ongeveer over de snelweg daarnaartoe en op de een of andere manier maakte ik telkens verkeerde keuzes leek het wel. Wel waren er twee kleine eilandjes die je per brug kon bezoeken en die waren best aangenaam. Maar rond zo`n plek hangt een erg opgeklopte sfeer (waarschijnlijk door die Haiku dichter uit de 17de eeuw) met slechte restaurantjes enzo dat het allemaal een beetje tegenzin oproept. En het weer zat niet mee, maar dat had ik al gezegd geloof ik.

Genoeg gezeurd. `s Avonds weer helemaal vrolijk geworden in een tempura restaurant, waar de serveersters me de hele tijd van alles gingen uitleggen, terwijl van begin af aan duidelijk was dat ik het toch niet begreep. Volhardendheid is een zeer mooie karaktereigenschap. En daarna nog een cafe helemaal voor mezelf gevonden tussen de 3000, waar de barman een beetje Engels sprak. Maar leg dan maar eens uit wat het verschil is tussen Netherlands, Holland en Dutch. En waarom het NetherlandS is, terwijl het maar 1 land is.

Ook in Sendai veel zitten dubben waar naartoe te gaan, maar toen de knoop doorgehakt om toch nog verder naar het noorden te gaan. Zo zit ik nu dus in Mutsu. Ongeveer het noordelijkste puntje van Noord Honshu. En het is hier `s avonds inderdaad echt zeer fris. Maar dat heeft wel iets. Vanuit de shinkansen op een boemel overgestapt en ik zit nu behoorlijk landelijk.

Ik heb het hier bij aankomst erg getroffen, doordat bij een reisbureau een vrouw foreign exchange student is geweest en ze me goed op weg heeft geholpen. Want waar in grotere steden veel dingen ook in het engels worden aangegeven op kaartjes, houdt dat hier helemaal op. Ook heeft ze wat zinnen in het Japans op papier gezet, die ik aan mensen kan laten zien als ik de weg zoek. En als alles mis gaat kan ik haar op haar mobiel nummer bellen.

Morgen ga ik van hieruit op dagtrip naar Osoro-zan. Een uitgestorven vulkaan waar de geesten van de doden rondzwerven voor ze naar het paradijs gaan. Ik ben erg benieuwd!

Groet!