Yakuza in de jacusi

Back on track. En zolang het internet in m`n hotels gratis is (in de zogenaamde business room) maak ik er graag gebruik van. Pennevruchten plakken op de een of andere manier beter op het scherm dan in m`n mooie, speciaal voor deze reis aangeschafte Moleskine schrijfblokje om u tegen te zeggen. Ik dacht, als ik nou zo`n mooi schrijfblokje aanschaf en m`n mooie vulpen meeneem, dan schud ik die Haiku`s zo uit munne mouw. Nou, mooi nie.

De dag van m`n eerste echte Japanse ontbijt. Moest er toch een keer van komen en de gelegenheid was er. Toch was dit ook de laatste keer (vrees ik), want hoe lekker makreel (zo smaakte het tenminste), miso soep, zoute salade en wat dies meer zei ook kunnen zijn, `s ochtends is dat allemaal een heel ander verhaal.

Vandaag een mooie trip gemaakt naar "een van de drie meest heilige plekken" in Japan. Op de een of andere manier komen hier dingen vaak in drievoud. Het verhaal gaat als volgt. In de negende eeuw kreeg een Japanse boedhist in China een droom van een berg dertig voetdagen lopen van Kyoto. Nou vind ik het kanp als ie het in dertig dagen gehaald heeft, maar uiteindelijk kwam hij uit bij Osore-zan. Een kratermeer, omringd door een aantal heuveltoppen. Om het meer heen bevinden zich (volgens het informatieboekje, ik heb ze niet geteld) 108 geisertjes die staan voor alle menselijk verleidingen en tevens de toegang naar de hel (logisch toch?). Het kratermeer, staat vervolgens weer voor het paradijs, maar een Japanse student kon zich niet voorstellen dat het paradijs zo koud was. Die Japanse student, waar ik helaas de naam al weer van vergeten ben, heeft in ieder geval wel gezorgd voor wat contact vandaag. Hij sprak redelijk Engels en vond het waarschijnlijk ook leuk om te oefenen

De plek hangt vervolgens van mythen en legenden aan elkaar. Zo ligt het gebied rondom de geisertjes bezaaid met berjes stenen, die kinderen die voor hun ouders gestorven zijn iedere nacht opstapelen. De demonen gooien ze `s nachts echter evenzovaak weer om. In de zomer komen veel mensen hier om via blinde mediums contact te leggen met hun gestorven familieleden, maar deze mediums waren er vandaag niet.

Al met al een behoorlijk bijzondere plek, vooral met de bijbehorende verhalen om alles "een plekje" te geven.

Vervolgens terug naar Mutsu. Een plek die werkelijk alle esthetische grondbeginselen tart. Het is eigenlijk ongelooflijk hoe lelijk de steden en dorpen hier zijn. Gelukkig is erg lelijk ook weer erg mooi. `s nachts als het beton wat minder opvalt en de neon en lantaarns van restaurants de straten verlichten wordt het allemaal wel weer wat aantrekkelijker.

In Mutsu was ik snel uitgekeken deze middag, maar er stond nog een bezoek aan een traditioneel Japans badhuis op de to do list. Altijd spannend, want de regels rond baden schijnen zeer strikt in acht genomen te moeten worden. "De gids" bereidt me echter op alles voor en ik heb het vorig jaar ook al een keer mogen ervaren. Het mooie was dat ik in het badhuis volgens mij een lid van de Yakuza (de Japanse maffia) heb gezien. Deze zijn namelijk vooral te herkennen aan het van top tot teen getatoeeerd zijn en bij hem was inderdaad op z`n gezicht na, niets zonder tatoeages. Verder doet zo iemand niks, behalve badderen en een sauna nemen.

Nog even terug naar Sendai, trouwens, want wat wel een beetje enerverend daar was, was dat er daar de laatste nacht een paar lichte aardschokken waren. Ik was net op het punt van in slaap vallen toen m`n bed begon te trillen. Doordat ik half sliep kon ik het allemaal niet echt plaatsen (Ik dacht "In Nederland hebben we toch geen aardbeveingen"). Maar toen ik alles goed en wel weer besefte was het ook weer gedaan. Schijnt hier allemaal aan de orde van de dag te zijn, maar blijft apart om mee te maken.

Goed! Ik ga het nachtleven van Mutsu in!

Ik wens jullie een goed weekend!

Ben