Warmlets & Washlets

Is er een mooiere, ongekunstulde plek dan Bagus om een heerlijke, zonnige dag in Tokio af te sluiten? Vast wel, maar ik ken m momenteel even niet. De Time Out cityguide is hier echt een uitkomst. En ik begin het adressysteem nu echt onder de knie te krijgen. Jazzspot J is gewoon in Shinjuku 5, in de kelder van het eerste gebouw van het eerste blok. En anders vraag je het toch gewoon. Geen Engels is wel Engels. Als je maar willllllllllllll.

Over heerlijkheden gesproken. Waarom zijn de Warmlets eigenlijk nooit in Europa geintroduceerd of een succes geworden? Laat staan de washlets. Stel: je komt thuis na een dag hard werken, het is winter en om klimaatneutraal te blijven zet je de thermostaat op 15. Maar dan ga je naar het toilet en is je wc bril alvast lekker warm. Kan een avond op de bank mooier beginnen? Hoeveel vragen ga ik eigenlijk stellen?

Het fotomuseum van vorig jaar stond er nog en de tentoonstelling was anders. Dus dat was een goed begin. Vervolgens naar Ueno. Een groot park met nog meer musea. De Vermeertentoonstelling heb ik vooralsnog (woord dat ik vaker moet gebruiken, voor-als-nog) gelaten voor wat ie was, maar wie weet of laaghangende bewolking me alsnog naar het melkmeisje drijven.

In Ueno staat ook het Rijksmuseum van Japan. En dat was een bietje saai. Maar scherpe zwaarden, een paar mooie prints en geschilderde schermen maakten veel goed.

Toen kon er gewinkeld worden. Ik zou willen dat ik 100.000 yen had en een schip om alles mee terug te nemen. Maar ik heb me zoveel mogelijk proberen te beperken. Ik mag hier nog twee dagen zijn namelijk.

Om de dag compleet te maken, heeft het monster mn broek uitgespuwd. Het duurde even maar "housekeeping" had m op de een of andere reden achter gehouden. Volgens mij omdat ie in Japanse ogen een beetje versleten is. Eerder telefonisch contact deze week liep op niets uit. Toen kreeg ik "housekeeping" direct aan de lijn, zonder dat "housekeeping" Engels spreekt. Dit leidde tot minutenlange stilte vanuit het monster en ik maar roepen "sir?, sir?" De receptioniste was live wat doortastender en na een half uur was ie opgeduikeld. Dolgelukkig verliet ik het monster om in het eerste beste bier restaurant yakitori met knoflook aardappelen te gaan eten.

Vervolgens terug naar het hotel, en op naar de volgende tip uit de time out gids: "J". En dat was okay. Veel stille genieters en knikkende hoofden. Vocaal blijft een verhaal apart hier. Volgens mij heeft de zangeres geen idee wat ze aan het zingen is en de luisteraars ook niet. Maar het heeft iets weg van Engels.

Eigenlijk wilde ik hier al wat eerder zitten (maar 24 uur open is 24 uur open), maar de neon slokte me we weer zo op dat ik eerst een uur rond het Shinjuku station heb gedwaald.

Ik ga naar bed, want morgen moeten er tempels (het is morgen namelijk de dag dat kinderen van 3, 5 en 7 traditioneel gekleed de tempels gaan bezoeken om een bepaalde reden) en musea aangedaan worden, en Tokyo Tower.

Groet!

Ben