Avant Garde in Tokio
Door: Ben
Blijf op de hoogte en volg Ben
08 November 2008 | Japan, Tokio
Ik ben helemaal kapot van deze dag, dus ik zit nog effe in het Yahoo cafe van m`n monsterhotel en dan ga ik supersaai voor een zaterdag naar bed.
Mijn hotel is een monster, een heel groot monster. Verschillende gebouwen zijn met elkaar verbonden via winkelcentra, bowlingbanen en wat al niet meer. Gelukkig weet ik nu de weg naar het Yahoo cafe en daar blijft het bij. Of ik moet me nog bedenken en naar de Karaoke bar willen.
Vandaag heel de dag in het stuk Tokio geweest dat Odaiba heet. Dit is een gigantisch stuk ingepolderd Tokio waar nu onder andere Tokyo Big Sight is gevestigd. Dit is, zoals de naam wellicht doet vemoeden, een gigantisch soort Rai. Je kan er naar toe met een monorail en toen ik daar in zat voelde ik me wel weer heel erg klein en nietig in deze megastad. Ik dacht dat ik `m een beetje onder de knie had, maar de schaal blijft enorm indrukwekkend.
Dit weekend vindt in Tokyo Big Sight het Design Fiesta plaats. En dat is dan weer het grootste kunstevenement van Azie (meer dan 50.000 bezoekers op de afgelopen editie). De kunstscene is hier (tenminste als ik het festival als graadmeter kan gebruiken) in een aantal stukken op te delen: Artiesten die zich op een character concentreren en daaromheen een soort merchandise opzetten. Manga georienteerde dingen, dingen die gewoon schattig zijn (Kawai) en vooral ook erg veel (Gothic) Lolita. Verder ook nog wat meer traditioneel georienteerde kunst en abstract expressionisme.
Maar alle fetishes kwamen in ieder geval uitgebreid aan bod. Een stand ging bijvoorbeeld alleen maar over vastgebonden poppetjes. Van stewardesjes, via katjes tot vissen. En daar kun je dan een sleutelhanger of een beeldje van kopen. Of schilderijen van kleine meisjes met achter hun rug een groot met bloed bedruipt mes. En bananen, op bepaalde plekken.
Het volk wat erop af kwam was een spektakel op zich. Nog nooit zoveel Candy Candy meisjes (en een enkele man) bij elkaar gezien.
Er waren verder op drie podia optredens en ook hier en daar tussen de stands in. Superharde Japanse noise (maar dan wel ook met accordeon), experimenteel geneuzel, installaties, lieve popmuziek, bodypainting, noem het maar op.
Ik kijk even of ik wat foto`s kan uploaden (lukte hier gisteren niet), anders volgen deze nog wel een keer.
Groet!
Ben
Mijn hotel is een monster, een heel groot monster. Verschillende gebouwen zijn met elkaar verbonden via winkelcentra, bowlingbanen en wat al niet meer. Gelukkig weet ik nu de weg naar het Yahoo cafe en daar blijft het bij. Of ik moet me nog bedenken en naar de Karaoke bar willen.
Vandaag heel de dag in het stuk Tokio geweest dat Odaiba heet. Dit is een gigantisch stuk ingepolderd Tokio waar nu onder andere Tokyo Big Sight is gevestigd. Dit is, zoals de naam wellicht doet vemoeden, een gigantisch soort Rai. Je kan er naar toe met een monorail en toen ik daar in zat voelde ik me wel weer heel erg klein en nietig in deze megastad. Ik dacht dat ik `m een beetje onder de knie had, maar de schaal blijft enorm indrukwekkend.
Dit weekend vindt in Tokyo Big Sight het Design Fiesta plaats. En dat is dan weer het grootste kunstevenement van Azie (meer dan 50.000 bezoekers op de afgelopen editie). De kunstscene is hier (tenminste als ik het festival als graadmeter kan gebruiken) in een aantal stukken op te delen: Artiesten die zich op een character concentreren en daaromheen een soort merchandise opzetten. Manga georienteerde dingen, dingen die gewoon schattig zijn (Kawai) en vooral ook erg veel (Gothic) Lolita. Verder ook nog wat meer traditioneel georienteerde kunst en abstract expressionisme.
Maar alle fetishes kwamen in ieder geval uitgebreid aan bod. Een stand ging bijvoorbeeld alleen maar over vastgebonden poppetjes. Van stewardesjes, via katjes tot vissen. En daar kun je dan een sleutelhanger of een beeldje van kopen. Of schilderijen van kleine meisjes met achter hun rug een groot met bloed bedruipt mes. En bananen, op bepaalde plekken.
Het volk wat erop af kwam was een spektakel op zich. Nog nooit zoveel Candy Candy meisjes (en een enkele man) bij elkaar gezien.
Er waren verder op drie podia optredens en ook hier en daar tussen de stands in. Superharde Japanse noise (maar dan wel ook met accordeon), experimenteel geneuzel, installaties, lieve popmuziek, bodypainting, noem het maar op.
Ik kijk even of ik wat foto`s kan uploaden (lukte hier gisteren niet), anders volgen deze nog wel een keer.
Groet!
Ben
-
08 November 2008 - 19:01
Eefke:
Haaaa Ben, leuk om al je berichtjes te lezen. Het was de afgelopen week namelijk wel eenzaam zonder jouw verhalen,ik was blij gister weer van je te horen. Amsterdam is leuk, we zitten dit weekend in jouw huis en daar zijn we erg blij mee!!!Thanx!!!!! Geniet nog van je laatste week, kus -
10 November 2008 - 09:09
Bart:
Zo liep ik laatst langs een galerie vol zoekend volk en in die galerie was een tentoonstelling gaande rondom Japanse Erotische Fantasieën. ´Nou´, dacht ik, ´dan ben ik erbij!´. Wel vanaf buiten door het raam loerend want mijn zonnebril was niet groot genoeg, mijn schoentjes waren niet kek genoeg en verder leek ik alle overige planken mis te slaan, qua mode. Binnen dan inderdaad het, zo maak ik op uit je verhaal Bob, achteraf gezien kennelijk dus helemaal niet zo raar, daarzo: uitgemergelde naakte meisje op een zijden deken. Geen banaan in haar rug, dat dan weer niet. Voorts een in lakleder corset gehulde Aziatische modepop, gezeten op een -detail- Italiaanse scootert en verder veel grote ogen, al dan niet vol leed en lijden. Ik vroeg een naar buiten komende bezoeker nog of er ook sprake was van trechters, daarbinnen; van die rode, of om het even welke andere kleur, maar het liefst rode. Het mocht niet zo zijn, maar ik dacht aan je en nam me voor om het je te vertellen en dus dan dát, bij dezen. Kocht ik ook nog een groene onderbroek, zij het heel ergens anders dan in de galerie.
Tot slot: zojuist bemerkt dat Denny, het nerveuze wc varkentje, is wedergekeerd van zijn vakantie. We gebruiken hetzelfde toilet, sinds kort (maar hij weet het nog niet), daar de dader van dat verhaal van die vlekken - al dan niet met haren ´dazu´ - is geïdentificeerd en dat er is vastgesteld dat hij (de dader) tamelijk ´honkvast´ is en dat de keuze tussen zijn ´honk´ (dat van de dader) en dat van Denny, het nerveuze wc varkentje, daarmede geenszins moeilijk was.
Een diepe zucht,
Bart.
PS. Je krijgt de groeten van Els. Ze houdt van zoete witte wijn, maar ik heb er niets van gezegd, daar in café De Wijnhandel (in de straat achter waar vroeger de breiwinkel was). -
13 November 2008 - 14:54
Ruud:
Top: ik ben blij dat ik de Gothic Lolita gezien heb !
Geniet van je laatste paar dagen in Japan ...
R
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
