...een roos op een vuilnisbelt

De laatste dag in Juayua vandaag en morgen dan eindelijk de grote stad San Salvador in. Het plan is om daar in ieder geval nieuwe schoenen te gaan kopen en ook mijn reiswekkertje is ermee opgehouden, dus...

Dat het land verstoken is gebleven van mensen met dreadlocks moet ik echter terugnemen. Gelukkig vallen ze hier in Juayua alleszins mee, en aangezien ene medehostelgast ook een amerikaan van Carribische afkomst is, mag het ook wel. De Duitsers en Denen met dreads gedragen zich niet al te sterotype, dus ik ben niet in backpackers hel beland.

Het hostel is weer een van de leukste tot nu toe met een komen en gaan van "oude bekenden": een meisje (Kathy) dat ik in Alegria tegen was gekomen, Alex, waarmee ik zojuist in Tacuba was en ook weer het Nederlandse stel met hun zoontje van drie (Ed, Sandra en Alex) die ik voor het laatst in Granada, Nicaragua had gezien.

Gisteren weer een schitterende, maar ook weer net wat te absurde wandeling naar geisers en een hotspring gemaakt. Op de een of andere manier lijkt het erop dat gidsen het hier vooral ook vor zichzelf leuk willen maken en daarom liever niet op paden lopen. Dat werd dus weer naar beneden glijden door de koffieplantages (in ieder geval een koffieplant heeft onze tocht met de dood moeten bekopen), over smalle bergpaadjes, door maisvelden met spinnen en wespen en langs glibberig rotsen. Lang niet zo erg als een aantal dagen terug, maar de voldoening was groot toen ik weer in de auto zat. Gezellig was ook dat de hond (Eddy) van het hotel meeging en je ook nog af en toe voor de voeten liep. Het was wel weer erg mooi, en de kracht waarmee hier stoom uit de aarde geblazen werd was indrukwekkend.

Uiteindelijk kwamen we bij een kleine warme waterval uit, waaronder een kleine poel was gebouwd van een paar vierkante meter om in te relaxen, compleet met zojuist uit de grond gepulkte modder voor die ozo belangrijke huidverzorging.

Die middag hebben we super gegeten op de Feria Gastronomica, welke ieder weekend hier gehouden wordt en mensen uit heel El Salvador trekt. Het gebied rond het centrale plein staat dan vol met eetstalletje waar je voor rond de $5 erg goed kan eten. Er was me vertelt dat je hier ook slang zou kunnen eten, maar in het hostel kreeg ik te horen dat het daar nu niet het seizoen voor was. Gelukkig was het wel het seizoen voor een medium gebakken T-bone steak, gevoelsmatig (want erg hongerig na de hike)het lekkerste eten van de afgelopen maanden.

Ergens is het ook wel weer leuk dat Nederlandse stel er is, aangezien ik al een dikke maand geen Nederlander meer gezien heb. Gisteren met Ed aan de wodka gezeten (We hebben nog genoeg in de vriezer leggen). Hij verbaast zich ook wel over het aantal mensen die op reis zijn en niet helemaal sporen, hierbij voorbeelden uit het huidige hostel aanhalend: "Je ziet gewoon dat zo iemand vroeger op school gepest is en nu hier een beetje de held uithangt." en "Ben ik dan zo normaal of waar ligt het aan?"

Vandaag ben ik met hen naar een aantal watervallen gewandeld, waarbij we bij een ook nog een smalle tunnel van zo n 20 meter lang in konden om bij een andere waterval uit te komen. Dit werd ons uitgelegd door een vent uit El Salvador die de troep rond de watervallen een beetje aan het opruimen was. De zooi die mensen hier overal neerpleuren is echt niet te geloven. Als je in de bus zit, dan zie je ook constant mensen alles uit het raam flikkeren. Alles wat er lag, en dat was echt veel was van afgelopen zondag. Toch was de kleine tocht weer erg mooi en de watervallen zelf waren superhelder, fris en schoon.

Tot later...

Ben