Suzanne neemt je mee...

Suzanne van, naar ik dacht VOF de Kunst in een spaanse versie onderweg naar Santiago de Maria, met een buschauffeur die de radio nog wat harder zet als Laura Brennigan met Self Control op de radio komt. De muziek in de bussen is erg gevarieerd, een zekere mate van 80ties revival wordt gemixt met centraal amerikaanse smartlappen en uiteraard de stortvloed aan regeaton, geen busrit is hetzelfde.

Afgelopen donderdag ben ik vertrokken uit Perquin. Helaas afscheid genomen van Adam en Eric, want een gemeenschappelijke afkeer van dreadlocks, hippies en een voorliefde voor The Big Lebowski (waar ik achter kwam toen de zinsnede ´entering a world of pain´ gebruikt werd) schept een band. Ik denk nu dat Colorado de beste staat van Amerika is en dat het ook best leuk is om een geweer te hebben om mee aan te klooien. Adam had namelijk z´n lunchgeld gespaard om op z´n 18de z´n eerste geweer te kunnen kopen. Niet dat hij lid was van de NRA ofzo (fuck those bastards), of geweer bezit in het algemeen ondersteunde, maar gewoon, zomaar, om op een zondag middag een beetje mee te gaan schieten. Eric was enrzijds typisch amerikaans in de zin van onbegrensde mogelijkheden en een allesoverheersend vertrouwen in zichzelf, maar wel samen met veel intelligentie. Dat was allemaal mooi en gezellig, dus.

Het eerste idee om naar San Salvador te gaan om bij te tanken qua stedelijkheid en dollars heb ik laten varen om eerst naar Alegria te gaan. Een dorpje met zo´n mooie naam, dat toch min of meer op de route ligt kon ik niet overslaan. Wel weer een gedoe om het te bereiken: pick-up truck, bus naar San Miguel, afstappen op de interamericana bij Villa El Triunfo, dan naar Santiago de Maria en vervolgens de laatste bus naar Alegria, de bergen in. Geen lange afstanden, maar al met al toch weer van 9.30 tot 14.30 onderweg.

Alegria deed haar naam eer aan. Op een redelijke hoogte in de bergen, met een uitzicht vanaf een trap met honderd treden alsof heel El Salvasor aan je voeten lag en met vriendelijke mensen. Alegria is tevens een kamerplant kweekcentrum, iedereen kweekt wel wat in de tuin. Al deze rust kan ook als te saai geïnterpreteerd worden, maar voor 1,5 dag is het allemaal prima. Ik kwam in een hostel terecht waar ik de eerste nacht de enige gast was. Aangezien het eigenlijk een soort huis was, had ik nu een heel huis voor mezelf. Doordat de mensen hier zo sympathiek en praatgraag zijn, komt mijn onkunde (nog steeds) hard aan, maar we doen ons best. Van een wat oudere vrouw (wellicht de moeder van de eigenaresse) kreeg ik te horen dat ze Amsterdam zo mooi vond en dat je daar met paard en wagen rond kon rijden (dit had ze op tv gezien). Ze was vol lof over Europa, ook al was ze er zelf nog nooit geweest, en Nederland blijkt het land van de tulpen te zijn.

Vrijdag ben ik naar de laguna van Perguin gewandeld, tussen de koffieplantages door. Op de een of andere manier krijg ik hier in El Salvador steeds het "Romancing the Stone gevoel" (met Michael Douglas en Kathleen Turner). Bij het groenige meertje zag ik dat mensen er modder uit aan het halen waren, dus wellicht heeft het allemaal een helende werking. Deze keer echter niet gezwommen, aangezien de politiebewaking al weer weg was (nee hoor, het zag er gewoon niet zo zwembaar uit, en ik weet niet of je politie die zich voorstelt als Policia Loco, wel kan vertrouwen).

De rest van de middag nog wat rondgehangen in het dorp, naar een restaurant op de rand van de berg geweest en verder niet veel. Wel was er een wat ouder Israelisch stel in het hostel gekomen, dus ik had in ieder geval weer wat aanspraak.

Zaterdag vanuit Alegria weer een flink dagdeel gebust van Alegria via een aantal tussenstops in o.a. San Salvador, nu in Santa Ana (ofwel Santana). San Salvador komt waarschijnlijk later wel. Ik val hier met m´n neus in de boter want het begin van 15 dagen feest is net begonnen. Heb ik toch nog een beetje zomerfeesten!

Een vriendelijke groet aan jullie allen!

Ben

PS: Oh ja, gisteren voor het eerst een flesje Tic Tack gekocht, de lokale bocht waar James Belushi in de film Salvador net iets teveel van drinkt.