...wuif als een zee-annemoon...

Na 1 week Bocas del Toro beginnen de dagen hier op een prettige manier een sleur te worden. Ik verheug me er al echter weer heel erg op om verder het land in te trekken.

Afgelopen vrijdag zouden we op initiatief van het Engels-Panamese stel (Lindsay & Rob)een bbq gaan houden op school. Uiteindelijk hadden ze zelf al vroeg in de avond pasta gegeten, had een docente salade meegebracht en besloot ik mn knakworsten maar in water op te warmen, omdat ik geen zin had de moeite te nemen om alleen voor knakworsten de bbq aan te gaan maken. Een fles rum is hier te krijgen voor 5,75 dollar, dus daar kun je een ardig feestje mee bouwen.

Na de net niet bbq zijn we onder begeleiding van de racistische hond Elsa (blaft enkel naar zwarte negers en indianen) naar Barco Hondido (aka known as Wreck Deck bar) geweest. Elsa is heel trouw en volgt je door heel het dorp. Soms gaat ze ergens mee naar binnen, soms wacht ze buiten op je. Die avond gingen de Panama en Balboa biertjes, alswel de cuba libres er in hoog tempo doorheen. De man met de moker kwam rond een uur of twee. Toen moest ik afscheid nemen van de dansvloer aan het water, de ijzeren pisbak tussen de krabben en de mengelmoes van toeristen, locals en honden.

Eerder die dag was ik smiddags met Larry en de onderweg tegengekomen Maria naar Wizard Beach op Isla Bastimento gegaan. Na een korte wandeling over een kleine jungle berg kom je dan op weer op een verlaten strand aan met goeie golven om in te spelen. Zaterdag verder gechild op Seastar beach. Dit is een strand waar grote zeesterren direct aan de oever in zee liggen.

Aangezien er wat problemen op school zijn, Edi ontslagen omdat ie zn eigen school gaat beginnen en een verdwenen receptioniste, is zaterdag de eigenares van de school, vanuit Costa Rica overgekomen, om hier een week mee te draaien en alles weer op orde te krijgen. Ishra, een Nederlandse studente, die voor twee weken in Costa Rica spaans heeft geleerd, is met haar meegekomen, evenals het 1 jarige babytje van Ins (bovenop de rugzak), die nu heel de dag kraaiend door de school kruipt.

Die avond weer in Barco Hondido beland, maar in een wat meer ingetogen setting. Zondag de catamaran tocht, die door alle hoge verwachtingen mijnerzijds enigszins tegenviel (traaaaaaagggg). Maar wel goed gesnorkeld tussen veelkleurig koraal en vissen). Ook heb ik hier voor het eerst de zeeluis ontmoet. Als je in het water springt, dan voel je eigenlijk de hele tijd overal kleine steekjes. Zonder dat men hier precies weet wat het is, noemen ze het zeeluis. Heel apart...

Eigenlijk gebeurt er allemaal niet zoveel bijzonders hier, dus ik heb ook niet zo heel veel te vertellen. Er zijn nu wel wat meer conflicterende persoonlijkheden op de school, dus misschien ontstaan daar nog wat spanningen door. Andere nieuwe Nederlanders op school zijn Jonne en Shira.

Het wordt vaste een mooie week, maar die grijze sluier in de lucht, die de zee de laatste dagen een stuk minder turquoise maakt dan het hoort, mag wel weer verdwijnen.

Groeten uit de tropen / fotos volgen!

Ben