In de verte praat een Amerikaan...

Na drie dagen in Bocas del Toro en omgeving te hebben rond te hangen begint alles aardig te wennen en steeds leuker te worden. De klap van de hitte die ik de eerste dag over me heen kreeg ben ik inmiddels redelijk te boven gekomen en wie weet zal ik op een gegeven moment zelfs geaclimatiseerd zijn.

De Spaanse lessen hier zijn echt een aanrader! Helaas zijn de lestijden door omstandigheden telkens weer wat anders zijn (als het goed is volgende week structureel in de ochtend). Ik zit samen met Larry (muzikaal begeleider van modern dansende college girls uit Virginia) in een 2 persoonsklas. Larry en ik zitten ongeveer op hetzelfde niveau qua Spaans en houding ten opzichte van Bush. Over dat laatste is Larry waarschijnlijk nog explicieter dan wie dan ook in Nederland. Hij kan niet 1 goede daad van Bush verzinnen en had het liefst gezien dat Carter nog president van de VS was. Zoals alle Amerikanen hier is ook hij stiekum op zoek naar property for retirement, voor als dat eindelijk zover is. Het schijnt dat oud zijn in de VS over een paar jaar gewoon onbetaalbaar is, terwijl ik dacht dat juist de rijke Amerikanen hier een huis kochten voor hun oude dag. Bocas del Toro is echter inmiddels voor Larry ook wat te hoog gegrepen qua grondprijzen.

De lessen Spaans worden iedere dag door 2 of 3 verschillende docenten gegeven en bestaan uit het ontwikkelen van woordenschat, grammatica, conversatie training en spelletjes. De eerste twee dagen kregen we de eerste twee uur les van Edi uit Colombia (om de een of andere reden geeft hij echter vanaf vandaag geen les meer) Edi, die met zijn legerbroek op een authentieke paramilitair lijkt was een strenge docent, die constant het Spaans bij ons forceerde. Erg prettig. Ook was het een bijna sterotype Latijns Amerikaan, die als voorbeeld bijvoorbeeld zinnen gaf als "Ella necesita un hombre Colombian", terwijl hij vanuit zijn ooghoeken naar wie hij noemde 'La Reina de Holanda' keek.

Verder krijgen we ook les van de meer zachtmoedige Wilbert. Hij is een Panamees, die momenteel in Costa Rica woont, maar nu naar Bocas del Toro is overgekomen om hier spaans te doceren. Wilbert is meer van het belonen. Elke poging tot wat voor soort Spaans van onze kant wordt beloond met een complimenteus "muy bien..". Na 2 uur les van de Colombiaanse drillinstructor een mooie afwisseling.

Tot slot hebben we inmiddels ook twee maal les gehad van een Panamese dame met een wat moeilijkere naam. Zij is vooral erg enthousiast, supervriendelijk en houdt van chocolade en pina colada.

Gisteren heb ik samen met Larry en Bob (de Engelse jongen die hier een tijdje met zijn Panamese vriendin is) een middagtocht naar Red Frog Beach gemaakt. Ik ga de foto's voor zich laten spreken, want het was te paradijselijk voor woorden.

Bij terugkomst zat het Panamese meisje met haar oor tegen de radio op te gaan in de Reggeaton die uit de speakers schalde. Als Latijns Amerikaanse vrouw had ze dat effe nodig.

De komende dagen zullen waarschijnlijk gevuld gaan worden met een schildpadden tocht, een BBQ en vrijdag stappen in de heetste bar van Bocas del Toro, in de vertaling "Het scheepswrak". Deze bar heet zo, omdat in het midden van de dansvloer een gat is, waaronder je een gezonken boot in de zee kan zien liggen.

Ik vrees dat het zal kunnen gaan tippen aan de Play Nasty!

Groet,

Ben